Γιαν βαν Έικ (1390-1441) ήταν ο πιο διάσημος ζωγράφος φλαμένκο που εργάστηκε στη Μπριζ και θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους εκπροσώπους της πειθαρχίας του στη βόρεια Ευρώπη τον δέκατο πέμπτο αιώνα.
Ο Βαν Άικ ανήκε επίσης στην ομάδα των καλλιτεχνών που έζησαν τη μετάβαση από το διεθνές γοτθικό στη φλαμανδική σχολή.
Μέλος μιας οικογένειας ζωγράφων, λίγα ή σχεδόν καθόλου είναι γνωστά για την εκπαίδευσή του ως καλλιτέχνη, αλλά πιστεύεται ότι είχε στενή σχέση στον τομέα της μινιατούρας, από την οποία θα μάθαινε την προσοχή του στις μικρές λεπτομέρειες και την εκλεπτυσμένη τεχνική που αποτυπωνόταν στα έργα του.
Ο Jan van Eyck εξέτασε το πρόβλημα της πραγματικότητας στο έργο του, αναλύοντας διαυγή και προσεκτικά τα μοναδικά αντικείμενα όπως φαίνονται στις αισθήσεις.
Η δουλειά του, Πολύπτυχο της Γάνδης (1432) αποτελείται από διάφορους πίνακες που όταν κλείνει παρουσιάζει τον Ευαγγελισμό και όταν ανοίγει μπορείς να δεις τον Χριστό Παντοκράτορα, την Παναγία και τον Άγιο Ιωάννη τον Ευαγγελιστή, τους Άγγελους και τον Αδάμ και την Εύα, το θέμα του Μυστικού Αμνού, μεταξύ άλλων χαρακτήρων.
Σε αυτόν τον πίνακα μπορείτε να δείτε μερικά από τα τυπικά χαρακτηριστικά της ζωγραφικής του Van Eyck: ένας αναλυτικός νατουραλισμός, η χρήση φωτεινών χρωμάτων, η αναπαράσταση του τοπίου και μεγάλος λυρισμός.
Ο Jan van Eyck θεωρείται ο ιδρυτής της δυτικής προσωπογραφίας. Το αριστούργημά του σε αυτό το είδος, και μια από τις κορυφές της φλαμανδικής ζωγραφικής, είναι το Πορτρέτο των συζύγων Arnolfini (1434).
Όπως στα περισσότερα έργα του Βαν Άικ, σε αυτό το έργο αφθονούν αλληγορίες και συμβολισμοί. Αυτός ο πίνακας θεωρείται ένα από τα πρώτα αστικά πορτρέτα, είδος που θα είχε μεγάλη εξέλιξη.
Ο Βαν Άικ ζωγράφισε μια σειρά από υποβλητικά και στοιχειωτικά πορτρέτα. Η δουλειά του ως πορτραίτη αξιώθηκε για την ακρίβεια όταν επρόκειτο να αντικατοπτρίζει τα μοντέλα.
Λόγω της πρώιμης μαεστρίας του στην τεχνική του λαδιού, είναι παραδοσιακά γνωστός ως ο «πατέρας της ελαιογραφίας».