
Η μαγική (και σουρεαλιστική) φιλία της Leonora Carrington και του Remedios Varo
La φιλία που σφυρηλάτησαν οι ζωγράφοι Leonora Carrington y Remedios Varo Σε όλη σχεδόν τη ζωή του, δημιούργησε μια υπέροχη συνενοχή και ένα σουρεαλιστικό σύμπαν γεμάτο μαγεία.
Γνωρίστηκαν το 1936 στο Παρίσι στην τροχιά του σουρεαλιστή και έκτοτε οι ζωές τους συνέπεσαν από πολλές απόψεις: συνδέθηκαν ρομαντικά με αφιερωμένα πρόσωπα του εν λόγω κινήματος όπως ο Benjamin Péret και ο Max Ernst, εκτός από και οι δύο είχαν μεγάλο πάθος για τη ζωγραφική και τη συγγραφή.
Ωστόσο, κατά τη διάρκεια της εξορίας τους στο Μεξικό, ξεκινώντας από τη δεκαετία του 1940, και οι δύο γυναίκες έχτισαν ένα κοινό δημιουργικό σύμπαν και έγιναν στενές φίλες.
Μαζί ανέπτυξαν έργα για την θέατρο και επίσης ξεκίνησε την υλοποίηση του πειράματα αλχημιστές.
Αυτές οι γυναίκες, μέσω της φαντασίας και της ορμής τους, δημιούργησαν ένα σύμπαν στο οποίο τα μυστικιστικά θέματα κατέχουν ξεχωριστή θέση. Είχαν κοινό ενδιαφέρον για την αλχημεία, ταρώ και η Καμπάλα.
Ελεύθερα πνεύματα που βρέθηκαν στο δρόμο για να σπάσουν τις κοινωνικές συμβάσεις και να δώσουν ελευθερία στη φαντασία τους μέσα από τα εμβληματικά έργα τέχνης τους.
Οι δυο τους αρνήθηκαν να γίνουν μούσες γνωστών καλλιτεχνών για να δημιουργήσουν τη δική τους τέχνη. Ο ένας έγινε πηγή έμπνευσης για τον άλλον, άσχετα που μεταξύ τους υπήρχε διαφορά ηλικίας 9 ετών, με τον Ρεμέδιο να είναι ο μεγαλύτερος.
Από αυτή τη δύναμη και τη δύναμη γεννήθηκαν διαφορετικά στυλ και έργα. Μια ιδιαίτερη συνενοχή και ατελείωτες συγγένειες δημιουργήθηκαν μεταξύ των δύο γυναικών: Έβλεπαν ο ένας τον άλλον κάθε μέρα και, για ένα συγκεκριμένο διάστημα, έμεναν ακόμη και στο ίδιο σπίτι.
Τα αποτελέσματα αυτής της φιλίας είναι χειροπιαστά, αφού μεταξύ τους ανέπτυξαν ένα κοινό καλλιτεχνικό λεξιλόγιο που προερχόταν από την οικιακή σφαίρα, τα παραμύθια και τον κόσμο των ονείρων.
Ακόμη και η σχέση ήταν τόσο έντονη που η Carrington μπήκε κρυφά στα όνειρα του Remedios, τα οποία καταγράφηκαν στο Γράμματα, όνειρα και άλλα κείμενα, ένα βιβλίο που συγκεντρώνει το λογοτεχνικό έργο του Βάρου.
«Πλένω ένα ξανθό γατάκι σε έναν νεροχύτη ξενοδοχείου, αλλά δεν είναι αλήθεια, φαίνεται περισσότερο σαν να είναι η Λεονόρα, που φορά ένα μεγάλο παλτό και πρέπει να πλυθεί. Την ψεκάζω με λίγο σαπουνόνερο και συνεχίζω να πλένω τη γατούλα, αλλά πολύ μπερδεμένη και αμήχανη, γιατί δεν είμαι σίγουρος σε ποιον κάνω μπάνιο.
«Κάποιος, ένας από τους δύο, μου λέει ότι ο κ. Γκαμπόα μόλις πήγε στις Βρυξέλλες και ότι πριν φύγει μου έστειλε ένα επικυρωμένο τηλεγράφημα, με εντολή να βάψω την πρόσοψη του σπιτιού του σε γκρι-περιστεριά», αναφέρει η κείμενο.
Δύο μεγάλοι καλλιτέχνες είναι αυθεντικοί, καλλιεργούν το πολυτιμότερο πράγμα: μια μεγάλη και απαράμιλλη φιλία.
Τους άρεσε να λένε αστεία ο ένας στον άλλον και περνούσαν πολύ χρόνο στην κουζίνα φανταζόμενοι συνταγές γεμάτες γοητεία και μυστήριο. Ελάχιστα ξέρουν, αλλά αυτή η περιοχή τους ήταν τόσο ελκυστική όσο ήταν μπροστά σε έναν κενό καμβά για να απελευθερώσουν τα σύμπαντά τους.
Χωρίς αμφιβολία η έντονη και όμορφη σχέση της Leonora Carrington και του Remedios Varo είναι μια από τις καλύτερες μαρτυρίες γυναικείας φιλίας που έχουν μείνει στην ιστορία.