Μέσα από τους πίνακές του που δίνουν την αίσθηση του βαθύ διαστήματος, Αντνάν Κόκερ συνθέτει τον δυτικό μινιμαλισμό, την κάθαρση και απλότητα ανατολίτικο με κατανόηση της αφηρημένης τέχνης.
Γεννημένος στις Κωνσταντινούπολη Το 1927 αποφοίτησε από το Κρατική Ακαδημία Καλών Τεχνών το 1951, και δύο χρόνια αργότερα, ήδη αφοσιωμένος πλήρως στους πίνακές του, μαζί με έναν άλλο συνάδελφό του, Lutfu Gunay, διοργάνωσε έκθεση στη Σχολή Γλώσσας, Ιστορίας και Γεωγραφίας του πανεπιστήμιο της Άγκυρας, η οποία αναγνωρίζεται γενικά ως η πρώτη έκθεση αφηρημένης τέχνης που πραγματοποιήθηκε στο Τουρκία.
Συνεχίζοντας τις προσπάθειές του να συνδυάσει ένα αφηρημένο όραμα της παραδοσιακής τουρκικής τέχνης με τις ευρωπαϊκές καλλιτεχνικές παραδόσεις, κέρδισε το Ευρωπαϊκό Βραβείο Concourt το 1955, που του έδωσε υποτροφία από την τουρκική κυβέρνηση Παρίσι, και όπου αργότερα, το 1960, έγινε εκπαιδευτής στο Ακαδημία Καλών Τεχνών, πραγματοποιώντας επιδείξεις ζωγραφικής με μουσική μεταξύ 1961 και 1966 αφού κέρδισε τα πρώτα βραβεία στο Έκθεση Ζωγραφικής και Γλυπτικής Art Festival de Κωνσταντινούπολη το 1961 και στο 23η Κρατική Έκθεση Ζωγραφικής και Γλυπτικής.
Ήδη καθιερωμένος στη ζωγραφική σκηνή της γαλλικής πρωτεύουσας, ήταν μέρος του Blue Group μαζί με τέσσερις φίλους του, το 1963, όπου συνέχισε να προσπαθεί να απαντήσει στο ερώτημα πώς ένα αφηρημένο όραμα του τουρκική παραδοσιακή τέχνη με ευρωπαϊκές καλλιτεχνικές παραδόσεις, τώρα στραμμένο προς το κυβισμό.
Χάρη στην υποτροφία του, που άνοιξε το δρόμο του ανάμεσα στα ταλέντα των Φωβιστών και Ιμπρεσιονιστών που περιλάμβαναν τη σκηνή, εργάστηκε στο στούντιο διάσημων ζωγράφων όπως π.χ. André Lhote, Henri Goetz y Hayter, με τον οποίο παρακολούθησε τη μελέτη του Εμίλιο Βέντοβα στην Διεθνής Θερινή Ακαδημία de Σάλτσμπουργκ, όπου άρχισε να ενδιαφέρεται για τον χώρο που περιβάλλει ένα αντικείμενο, τις γεωμετρικές κατασκευές μιας σύνθεσης και τη μείωση του χρώματος και της έκφρασης στο απόλυτο ελάχιστο.
Ήδη καθιερωμένο ως σημαντικό όνομα στην αφηρημένη τέχνη, μαγεύοντας ακόμη και καταξιωμένους καλλιτέχνες όπως π.χ Pablo Picasso, ο ζωγράφος εναλλάσσει τον χρόνο του μεταξύ Γαλλία και την πατρίδα του, εκθέτοντας και παραδίδοντας μαθήματα σε όποιον ήθελε να ξεφύγει από τη ζωγραφική τοπίου που επικρατούσε εκείνη την εποχή.
Αν και ο Çoker ενσωμάτωσε αφηρημένες τεχνικές μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 1960, δεν ήταν παρά το δεύτερο ταξίδι του στο Παρίσι το 1964 άρχισε να παράγει ακέφαλους και χωρίς χέρια παραστατικούς πίνακες, τους οποίους ονόμασε κρέας περπατήματος, μια από τις πιο αναγνωρισμένες σειρές του, εν μέρει και λόγω της ωμότητας που αντανακλούσε.
Με αυτό το βήμα, το τουρκικό ταλέντο απομακρύνθηκε από τις αρχικές του ικανότητες και άρχισε να εμβαθύνει σε πιο ριζοσπαστικές ομιλίες, όπως αυτή που παρουσιάζεται στο Ανατολική πλαισίωση, που δημιουργήθηκε το 1969, ήταν η πρώτη του εξερεύνηση των δομικών χαρακτηριστικών της ισλαμικής αρχιτεκτονικής, μετά την οποία ανέπτυξε ένα στυλ στο οποίο αφαίρεσε μορφές όπως θόλους, «τουρκικά τρίγωνα» και μιναρέδες.
Retrospektif - Adnan Çoker πηγή: ΜΑΓΝΗΤΗΣ Κωνσταντινούπολη
Χαρακτηριστικό γνώρισμα των έργων ζωγραφικής του καλλιτέχνη κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου ήταν ότι τα προβλήματα που σχετίζονται με τη γραμμή, το ρυθμό και τον τόνο έτειναν να επιλύονται με μια προσέγγιση που δεν ήταν ούτε εντελώς αφηρημένη ούτε κυβιστική. Όλα τα μοναδικά στοιχεία και αξίες στους πίνακες του Αντνάν είναι μεμονωμένα ένα απόλυτο σύνολο, διακρίνοντας έτσι από το απόλυτο και πραγματικά ενωμένα σε ένα στο επίπεδο της οργανικής δουλειάς.
Ο χαρακτήρας των πινάκων του είναι μια ποιοτική μετάβαση από την ιστορική αφετηρία, και μας οδηγεί σε α σφαίρα που τροφοδοτείται από τη φαντασία του καλλιτέχνη. Η αισθητική του έκφραση είναι η συνάντηση αυτού που πηγάζει από την ουσία με αυτό που πηγάζει από το παγκόσμιο σύμβολο της ιστορίας, με την παρούσα στιγμή, μέσα από ένα τεράστιο άλμα.
Αν και το κυρίαρχο χρώμα στις συνθέσεις του ήταν πάντα το μαύρο, οι πίνακές του ακτινοβολούν φως βιολετί, ροζ και μοβ, μια πινελιά που δεν έχασε ποτέ το έργο του, και είναι ότι ο καλλιτέχνης βλέπει το μαύρο όχι τόσο ως χρώμα αλλά ως χώρο, αίσθηση διάστασης και αναπόσπαστο μέρος των έργων του, όπου τα κύρια θέματα είναι παραδοσιακές αξίες και φύση.
πηγή: H62 Πινακοθήκη
Η απλότητα της φόρμας, η εξάρτηση από το μίνιμαλ και η φειδωλή χρήση του χρώματος χαρακτηρίζουν τη δουλειά του, ενώ οι σχέσεις μεταξύ των στοιχείων στους πίνακές του χρησιμεύουν για τη σύνδεση του συνόλου.
Από εκείνα τα χρόνια, Αντνάν Κόκερ Έχει πραγματοποιήσει πολλές ατομικές εκθέσεις και συμμετείχε σε πολλές ομαδικές και διετές εκθέσεις Τουρκία και στο εξωτερικό. Μέχρι σήμερα, ο Δρ. Çoker έχει λάβει περισσότερα από δέκα βραβεία, συμπεριλαμβανομένων των Βραβείο Τέχνης Φιλίας και Ειρήνη της Τρίτης Διεθνούς Μπιενάλε Τέχνης Ασίας και Ευρώπης σε 1990.
Και παρόλο που συνεχίζει να εργάζεται από το στούντιο του Κωνσταντινούπολη και δίνοντας μαθήματα ή διαλέξεις εξ αποστάσεως, ο διακεκριμένος καλλιτέχνης δεν εργάζεται πλέον τόσο συχνά όσο πριν, αν και δεν είναι ασυνήθιστο να βλέπει κανείς μερικά από τα έργα του σε έναν από τους πιο αναγνωρισμένους πολιτιστικούς χώρους του Ευρώπη y Τουρκία.