Ai Weiweiκαταξιωμένος εικαστικός Κινέζικα και υπερασπιστής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, έκανε το ντεμπούτο του ως καλλιτεχνικός διευθυντής μιας έκδοσης του Turandot, ημιτελής όπερα Γιάκομο Πουτσίνι του 1924, που χαρακτηρίζεται από αιματοχυσία και δεσποτισμό.
Το έργο, ανέβηκε στην Όπερα της Ρώμης, παρέχει μια ενδιαφέρουσα επιπλέον γεωπολιτική γωνία με την Ουκρανή μαέστρο Oksana Lyniv.
Αποδεικνύεται ότι από τις απαίσιες πέντε νότες έναρξης, το κοινό καταφέρνει να βυθιστεί σε μια αβέβαιη και Βιολεντό κόσμο, που αποδείχθηκε αρκετά περιστασιακό.
Ο 64χρονος Κινέζος αντιφρονών, διάσημος για τις εγκαταστάσεις, τα γλυπτά και τις συγκλονιστικές φωτογραφίες του που καταγγέλλουν βασανιστήρια και φρικαλεότητες, καταφέρνει να προσφέρει μια υπέροχη εμπειρία στον θεατή.
Να σημειωθεί ότι ο Άι συνδέεται με τη συγκεκριμένη δουλειά γιατί λειτούργησε ως έξτρα στην Turandot από τους Franco Zeffirelli και James Levine, στη Metropolitan Opera το 1987.
Τόσο αυτός όσο και ο αδερφός του, ο συγγραφέας Ai Dan, ενήργησαν ως βοηθοί του δήμιου στην Πράξη I.
Αυτό υπέροχη, αλλά σούπερ σκοτεινή όπερα του Πουτσίνι αφηγείται την ιστορία μιας σκληρής κινέζικης πριγκίπισσας που απαιτεί από τους μνηστήρες της να απαντήσουν σε τρεις γρίφους αν θέλουν να την παντρευτούν και αν δεν το κάνουν, θα πεθάνουν.
Στην εκδοχή του Ai Weiwei αυτό που συμβαίνει είναι ότι εμφανίζονται πρόσφυγες και θύματα θυσιών, τι επηρεάζει τον θεατή λόγω της τρέχουσας κατάστασης.
Η σφραγίδα αυτού του καλλιτέχνη υπάρχει ανά πάσα στιγμή αφού στα παρασκήνια, στα ερείπια μιας φουτουριστικής πόλης, προβάλλονται δυνατές εικόνες πρόσφατων ειδήσεων.
Στην Turandot από τον Άι βγαίνουν μασκοφόροι γιατροί και νοσοκόμες φορώντας προστατευτικές στολές, καθώς και πρόσφυγες και τα ΜΑΤ που αντιμετωπίζουν διαδηλωτές, γεγονός που το καθιστά ένα κομμάτι αποκαλυπτικού χαρακτήρα αλλά απόλυτα έγκυρο.